The roots of hip hop culture.

Hiphop heeft wortels die teruggaan tot de tribale muziek van West-Afrikaanse griots, waarbij verhalen werden verteld op repetitieve ritmes en beats. Vanuit die traditie ontstond in de jaren ’70 in de straten van New York een nieuwe vorm. Pioniers zoals Dj Kool Herc en Cindy Campbell speelden een bepalende rol in de ontwikkeling van de hiphop, die uitgroeide tot een culturele beweging met een focus op gemeenschapszin en activisme.

In de loop der jaren is hiphop verder geëvolueerd en heeft het een aantal subgenres voortgebracht. Vier basiselementen worden gezien als de pijlers van hiphop: (1) Masters of Ceremonies (MC), (2) Disc Jockey (dj), (3) Breakdancing, en (4) Graffiti. 

Geschiedenis van hiphoptherapie.

Hiphoptherapie is geworteld in de geschiedenis van hiphop als cultureel fenomeen. De integratie van hiphop in een therapeutische context is een vernieuwende ontwikkeling in de geestelijke gezondheidszorg. Deze therapievorm, die de culturele en expressieve elementen van hiphop combineert met klinische interventies, is uitgegroeid tot een effectieve therapeutische benadering. De fundamenten van deze behandelvorm werden gelegd in 1998, toen Dr. Edgar Tyson dit concept introduceerde in een klinische setting.

Die revolutionaire benadering van geestelijke gezondheidszorg omarmt de invloed van de hiphopcultuur en benadrukt haar vermogen om individuele en collectieve doelen te bevorderen. De therapie omvat een uitgebreid scala aan interventies die de elementen van de hiphopcultuur integreren in diverse therapeutische benaderingen. Die variëren van muziek, poëzie en andere expressieve therapieën tot psychodynamische, cognitief-gedragsmatige, dialectisch-gedragsmatige, oplossingsgerichte en narratieve therapieën.

Hiphoptherapie biedt een directe en relevante manier om de interesse van jongeren te wekken en dient als een uitlaatklep voor emotionele expressie. Deze methodologie voldoet aan verschillende ontwikkelingsbehoeften van jongeren, zoals de ontwikkeling van hun identiteit, sociale en psychologische vaardigheden. Hiphoptherapie wordt beschouwd als een effectieve interventie om jongeren te bereiken omdat het hen direct aanspreekt en relevant is binnen hun leefwereld. Ze kunnen hun emoties op een veilige manier uiten via bijvoorbeeld gesproken en geschreven raps, vaak op een beat, zonder dit als bedreigend te ervaren (Dilati, 2018).

Wat is hiphoptherapie.

Hiphoptherapie is het doelbewust integreren van elementen uit de hiphopcultuur in een therapeutische setting, met als doel psychosociale ontwikkeling en emotioneel welzijn te bevorderen. Sinds begin jaren 2000 hebben therapeuten geëxperimenteerd met diverse toepassingen van hiphoptherapie en de effectiviteit ervan onderzocht in verscheidene contexten (o.a. Alvarez, 2011; Gann, 2010). Sindsdien zijn er heel wat artikelen gepubliceerd waarin het potentieel van hiphop als therapie wordt belicht (Gülbay, 2021). Onderzoekers benadrukken het belang van het begrijpen van de culturele betekenis van hiphop, de impact ervan op individuele en gemeenschapsidentiteit, en de praktische toepassingen ervan op het vlak van educatie, therapie en maatschappelijk concept (Travis, 2016; Viega, 2016).

De hiphopcultuur, inclusief muziek (dj'en/beats maken), verbale expressie (rap), beeldende kunst (graffiti) en dans (breakdance), geniet groeiende aandacht binnen het domein van de kunsttherapie. Ook het academische discours over het potentieel van de hiphopcultuur in zowel school- als therapeutische contexten is de afgelopen decennia toegenomen (Adjapong & Levy 2020; Crooke et al., 2020). Hiphoptherapie is een effectieve benadering die helaas weinig wordt toegepast in de klinische setting. Hiphop integreren in therapeutische praktijken vraagt een gemeenschapsgerichte benadering van geestelijke gezondheid en betekent een paradigmaverschuiving in de wijze waarop jongeren worden ondersteund (Alvarez, 2011).